دویدن و بازی کردن در حیاط مسجد، رقابت بچهها برای مکبر شدن و کمک رساندن به برنامههای مناسبتی مسجد و هیئت، حتی کلاسهای مختلفی که تابستانها در مساجد برگزار میشود، همگی، برای بچهها خاطرات دلچسبی میسازد، بهطوری که مسجد و فضاهای معنوی مانند حرم و هیئتها را برایشان به فضایی آشنا و صمیمی و امن برای گذراندن وقتهای فراغت تبدیل میکند.
سید محمدحسین آقایی، دانشآموز پایهی هفتم مدرسهی امامرضا(ع) است. او از ۳ سالگی با این فضا آشنا شده و از ۶ سالگی به صورت حرفهای با حضور در مساجد و جلسات خانوادگی به مداحی و فعالیتهای قرآنی رو آورده است.
در ادامه، گفتوگوی ما با سید محمدحسین را میخوانید.
دربارهی محرم چه میدانی و از مدح امامحسین(ع) چه چیزهایی فراگرفتهای؟
محرم ماه عزاداری ما شیعیان برای شهادت امامحسین(ع) و یاران ایشان است. ما هرسال برای بزرگداشت قیام کربلا و احترام به امامحسین(ع) و الگو گرفتن از ایشان، در ایام محرم، عزاداری میکنیم.
ابتدا در مداحی بهویژه از سبک سید مجید بنیفاطمه و سپس کمکم از مداحهای دیگر تقلید میکردم. پس از آن، تلاش کردم زبان بدن خود را تقویت و شیوهی جدیدی را اجرا کنم.
از استادانم برقراری ارتباط با مخاطب را فراگرفتم. در کلاس به ما گفتند: «شما مداح هستید و ارزشتان به کسی است که او را مدح میکنید. از آنجا که برای امامحسین(ع) میخوانید، پس ارزشمند میشوید. بنابراین باید خوشرفتار و خوشبرخورد و اهل نماز و لایق این ارزش باشید.»
آن زمان تعدادی اجرا داخل مسجد داشتم، بیشتر به هیئت بیتالحسین(ع) میرفتم که اعضای آن همسنوسال خودم بودند و آنجا را دوست داشتم اما با اجرا در حرم رضوی، فعالیتم بیشتر شد.
چهگونه با مداحی و قرآن آشنا شدی؟
از ۸ سالگی با هیئت بیتالحسین(ع) آشنا شدهام و در کلاسهای مدرسهی مداحی رضوان شرکت میکنم.
بر اثر عشق و علاقهی خودم به اهل بیت(ع) و راهنماییهای پدرم، کمکم علاقهام به مداحی بیشتر شد و در کنار آن، صوت و لحن و حفظ قرآن هم تمرین میکنم و جزء ۳۰ را حفظ هستم.
معنای آیات را نیز گاهی با نگاه کردن به ترجمه یا پرسیدن از پدر و مادرم متوجه میشوم.
به چه فعالیتهایی علاقهمندی یا انجام دادهای؟
جز مداحی، به آواز، فوتبال و رایانه علاقه دارم. در مسابقهی اذان دو سال پیش شبکهی پویا شرکت کردم و یک میلیون تومان جایزه گرفتم و دوچرخه خریدم.
در مسابقات قرآن مدرسه هم رتبهی برتر را به دست آوردم و به ناحیه راه پیدا کردم. تاکنون در حرم مداحی و شعرخوانی داشتهام. نامم به عنوان خادمیار نوجوان ثبت شده است و قرار است بهزودی مکبری هم انجام دهم.
پدر و مادرم همیشه مشوق و پشتیبانم بودهاند و استاد قربانپور و استاد پرنیان در این مسیر مرا یاری کردهاند که از همهی آنها ممنونم.
تاکنون ۱۰ اجرا برای اعیاد و مناسبتهایی مانند عید غدیر، نیمهی شعبان و تولد امامرضا(ع) در صحن جامع رضوی، صحن امامخمینی(ره) و دارالحجهی حرم رضوی داشتهام که دو اجرا به صورت زنده از تلویزیون پخش شد.
فکر میکنی مداحی یک نوجوان چه تأثیری بر همسالانش میگذارد؟
احساس میکنم وقتی در حرم اجرا دارم، تأثیر خوبی بر همسالانم میگذارم. مثلا به خاطر دارم در جلسهای که تعدادی از بچهها سر و صدا میکردند، وقتی من شروع به خواندن کردم، همگی در سکوت به اشعار گوش دادند.
از زمانی که مداحیهایم را در حرم اجرا میکنم، دوستانم در مدرسه و بچههای اقوام هم به مداحی علاقهمند شدهاند و در مدرسه گروه مداحی ایجاد کردهایم.
البته ابتدا اجرای برنامههای مداحی در نظرم خیلی مشکل بود اما کمکم با کمک پدر و مادر و استادانم و همینطور تمرین و تلاش خودم متوجه شدم تواناییهای ما بیشمارند و کارهای زیادی را میتوانیم انجام دهیم.
به دوستانم نیز پیشنهاد میکنم در هر کاری که علاقه دارند خود را دستکم نگیرند، تلاش کنند و به توصیههای استادان توجه کنند. حتما موفق میشوند.